رابطه مدل فرایندی روان شناسی جو کار اخلاقی و رفتار شهروندی سازمانی

در عصر بحران اخلاقیات و افول ارزش های انسانی، دایره سازمان از دایره اخلاق روز به روز فاصله بیشتری می گیرد، در این برهه هر سخن و حدیثی که به گونه ای بر فضای مشترک این دو مجموعه بیفزاید و جایگاه اخلاقیات را در تعالی و بهره وری سازمانی آشکار سازد، در خور و قابل تأمل است؛ که این موضوع باعث جلب توجه محققان به جو کار اخلاقی و بافت سازمانی که رفتارهای اخلاقی و غیر اخلاقی در قالب آن صورت می گیرد شده است. از طرف دیگر در دنیای پر رقابت کنونی سازمان ها به منظور رقابت در صحنه جهانی و ارضای نیازها و انتظارات مشتریان و سازگاری با ماهیت در حال تغییر شغل تمایل دارند و در تلاشند تا کارکنانی انتخاب کنند که فراتر از نقش و وظیفه تعیین شده در شرح شغل عمل نمایند. با توجه به مطالب فوق، پژوهش حاضر با هدف شناسایی رابطه مدل فرایندی روان شناسی جو کار اخلاقی و رفتار شهروندی سازمانی ارائه شده است. این پژوهش در حوزه کارکنان ستادی شرکت خودروسازی سایپا کاشان انجام پذیرفت؛ روش تحقیق توصیفی _پیمایشی است و نمونه ای متشکل از 188 نفر به وسیله روش تصادفی طبقه ای انتخاب شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد استفاده شد و با استفاده از آمار توصیفی (جدول فراوانی و شاخص های متمایل به مرکز) و استنباطی (آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون) به تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده پرداخنه شد. با توجه به نتایج تجزیه و تحلیل داده ها، بین مدل فرایندی روان شناسی جو کار اخلاقی و رفتار شهروندی سازمانی رابطه مثبت و معنی داری مشاهده شد؛ و از میان 4 بعد مدل فرایندی روان شناسی جو کار اخلاقی (حساسیت الاقی جمعی، قضاوت اخلاقی جمعی، انگیزه اخلاقی جمعی و ویژگی اخلاقی جمعی)، تنها برای بعد انگیزه اخلاقی جمعی با رفتار شهروندی سازمانی رابطه مثبت و معنی داری مشاهده نشد.